Сыйлар маған бақытын тағдыр әлі,
Көк аспаным жай атып, жаңғырады.
Жаңғырады–
Төгілер жаңбыр әні,
Жаңбыр әні–жанымның сусыны ғой,
Өле-өлгенше шөлімді қандырады.
Нұр сауласа бұлттардың қанатынан,
Жаңбыр әнін тыңдаумен таң атырам.
Жаңбыр әні күн бойы тынбаса егер,
Күтіп тұрған жұмыстан қала тұрам.
Айналам да тамшыға бір-ақ сәтте,
Дүниеге қайтадан жаратылам.
Тыңдаймын да тірліктің ғажап әнін,
Тамшыдай бір кіршіксіз тазарамын.
Ешбір жанды
Келмейді мазалағым,
Ешбір жауды
Келмейді жазалағым.
Естігім де келмейді енді қайтып,
Жан түршігер ажалдың азалы әнін.
Қосымды артып көшкенше бұл өмірден,
Жаңбыр әні төгілер жүрегімнен.
Түсінерсің түбінде білемін мен,
Жылай білген жанымды, күле білген…
Шалдыққанда шаң жұтып жолда бір күн,
Сағынарсың сазымды сонда мүмкін.
Иланарсың,
Ақыры сыйға аларсың,
Жоқ қой менің басқадай қолда мүлкім.
Берер маған бақытын тағдыр әлі,
Күнім талай күркіреп жаңғырады.
Жаңғырады–
Таусылмас жаңбыр әні,
Жаңбыр әні–жанымның сусыны ғой,
Өле-өлгенше шөлімді қандырады.
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ