Көгершіндер ұшып жүр, бұрқ-бұрқ етіп
Оқ-дәрінің иісі қанатынан…
Ұштым мен де жаһанның шетін көріп,
Қызыл-жасыл дүние не түрге еніп,
Кілем жапқан тұр диван-керуеттер
Махаббаттың төсегі секілденіп!
Таң атады.
Түс.
Ымырт.
Түн келеді,
Естіледі Музаның мұңды лебі.
Эрмитажда күліп тұр Джоконда,
Жылап тұрған шығар ол?
Кім біледі.
Ақсұңқарұлы Серік