Музамды соған сыйладым,
Шабытқа жаным кенелді.
Сол қыздың сұлу дидарын
Салуға көштім мен енді.
Не дейді мендей сабазға
Қайтпайтын әсте бір беті:
Үй іші толы қағаздар,
Қағазда – қыздың суреті!
Шабытым шалқып күнде тым,
Шамамды қайтып өлшеппін.
Бір күні қыздың суретін
Өзіне барып көрсеттім.
Құдай-ай, неге қинадым?
Қайтейін енді налымай?
Өзінің сұлу дидарын
Қалды ғой өзі танымай!
Естімесе екен ел, мүлде,
Еңбегім кетті желге ұшып.
Үйіме жетіп келдім де,
Етпеттеп жаттым жер құшып…
Күрсінген күйрек күйдегі
Долының қара ісіне.
Суреттің бәрін үйдегі
Лақтырдым пештің ішіне!
Бір шабыт жаулап денемді
Мені алып саған қашты әмән.
Сол шақтан бастап мен енді
Өлеңдер… жаза бастағам.
Не дейді мендей сабазға,
Бастарын шайқар, көрер де ел.
Ақсұңқарұлы Серік