Көшеде қаңғып жүр екем,
Жанымды сұмдар азаптап.
«Ромео әлі тірі екен!» –
Деп күліп жатса мазақтап!
Қаланың көне сектасы –
Әйелдер аңқау жандарша:
«Кім екен Джульеттасы?!» –
Деп шіркін сонда таң қалса!
Біреуі сонда асығып:
«Білеміз оны біз десе –
Асылы оның, ғашығы –
Ғалия деген қыз!» – десе…
Табамын!!!
Куә – түн, жұлдыз!
Қайтпаймын осы антымнан!
Ғалия деген күллі қыз
Қорқады сонда даңқымнан!
Естісең Сен де бір күні
Аңызды осы гулеген.
«Бір дәруіш келіп (күлкілі)
Ғашығын іздеп жүр!» – деген.
Таба алмай сені,
Құлап та,
Сүрініп… суға малтығып,
Қонақ үй дейтін жұмаққа
Жетермін шаршап-шалдығып.
Тұрғанда шошып мен ертең
Кейпімді келіп көрсеңіз:
Көзіме түсіп телефон,
Есіме түссе – 09!
АҚСҰҢҚАРҰЛЫ СЕРІК