Домбырамда бір күй бар тартылмаған,
Көңілімде бір сыр бар айтылмаған.
Күйімді де сырымды сыйлар едім,
Жаным сүйер жар болсаң жарқылдаған.
Шабыт таппай жас сұңқар саңқылдар ма,
Нұр шалмаса ақ алмас жарқылдар ма.
Сол секілді менің де көңілімнің
Нұр сәулесі, шабыты сүйген жарда.
Өмір өлке болғанда, мен бір айдын,
Алтын нұры төгілген Күн мен Айдың.
Аққудайын айдынға қонар күні
Болар ма екен құмартқан қалқатайдың!
Сонда күйдің пернесін басар едім,
Сақтап келген сырымды ашар едім.
Сүйген сәулем – серігі жас жанымның,
Сеніменен мәңгілік жасар едім.
1938. Алматы
ҚАСЫМ АМАНЖОЛОВ