Бір көрсем деп ем мен сені
Болса егер, жаным, бас аман,
Тұлғаңды мәрмәр еңселі
Талғампаз Тәңірі қашаған.
Шіркін-ай, жолым бола ма
Сен жүрген жұмбақ қалаға?
Қалада – сен, мен – далада…
Біраз жыл өткен арада.
Көзімнің алды теңіз боп,
Ерніңе шөлдеп, қаталап,
Қаңғырып кетсем сені іздеп, –
Мекенсіз, жайсыз, Махаббат!
Жүйрікке зымыран мініп ап
Біткенше бойдан хал, күш те,
Ақсам-ау, шіркін, зымырап
Адасып тапа-тал түсте.
Түкпірін шарлап қаланың
Таба алмай Сені әлі мен,
Автобустағы адамның
Сұрасам деймін бәрінен.
Елемей елдің кесірін,
Арманның айтып азасын,
Күллі елдің қағып есігін
Алсам-ау деймін мазасын!
Қаланың халқы елеңдеп,
Айтса аңыз адам білмеген:
«Ауылдан Серік деген кеп,
Ғашығын іздеп жүр!» – деген…
АҚСҰҢҚАРҰЛЫ СЕРІК