Қоштастық біз елік құрбым,
Жаны таза сырлас ең.
Ауыл жаққа келіп тұрмын,
Көрінбейсің мұнда сен.
Аңсаттың-ау неше мені,
Жасауратып көзімді.
Ақ қайыңдар көшедегі,
Салады еске өзіңді.
Ғашық жанның тағдыры ауыр,
Қосылмаса теңіне.
Сені туған сол бір ауыл,
Туып еді мені де.
Енді келіп бөлектеді,
Ортайғандай ырысым.
Солай болу керек пе еді,
Өзің айтшы дұрысын.
Фәни дүние базарында,
Өзіңді аңсап келемін.
Шын сүюдің азабын да,
Дәлелдеген сен едің.
Басылар ма көңіл гөйі,
Болармын ба көзайым.
Сен туралы өмір бойы,
Өмір бойы жазайын.
Хамит Есеман