Мініп алдым қараға,
Қарамен шаптым далаға,
Ойбай, әке, тұрсайшы,
Екі де бөрің талады.
Жетім құлын емеген,
Қулық бие тебеген,
Оймауыттан ел көшсе,
Қос ордасы сол күнде
Алпыс нармен жөнеген.
Кешегі әкем өлерде,
Аманат жанын берерде,
Ұмыттың ба, ағеке?
Сонда саған не деген?
Мұрат Мөңкеұлы