Көкбұйра ат сонда сөйлейді,
Сөйлегенде бүй дейді:
Айналайын Қарасай,
Мінген атың мен болсам,
Менің ием сен болсаң,
Мені Қибатқа алып нетесің,
Бір тұлпардан кем болсам?
Бірінші көдер асады,
Аспанға тозаң шашады,
Екінші көдер асқанда,
Бұйраның бауыры сөгілді,
Үшінші көдер асқанда,
Қолтық еті бөлінді,
Төртінші көдер асқанда,
Аш қабыландай бүгілді.
Бесінші көдер асқанда,
Көрген адам түңілді,
Алтыншы көдер асқанда,
Теңгелдің терең суының
Ортасынан кез келді.
Екпініне шыдамай
Су арнадан қашады,
Қарасай жаман сасады.
Жетінші көдер асқанда,
Көзі кетті қызарып.
Тілі кетті ұзарып,
Аш қарсақтай бұлтарып,
Ор қояндай жалтарып,
Мұрат Мөңкеұлы