Енді бірін кім десең,
Кәпірге сілтеп жанынан.
Алпыс екі алмас тоздырған.
Елін байтақ жұрттан оздырған,
Қасындағы қосшының
Қара санын создырған.
Ерегісіп келгенде,
Ескі ауруды қоздырған.
Оның бір несін сұрайсың?
Ол кісінің ішінде
Шағаннан жалғыз аттанған
Мұсаның ұлы Мамай бар.
Атаңа нәлет, жуан хан,
Сен бізді алғанша талай бар.
Жылқыңа тиген он қазақ,
Аз кісі деп мақтанба,
Жылқыңа жетіп келгенде,
Басыңа түсер тұман, хан!
Мың кісіге – жүз кісі,
Жүз кісіге – он кісі,
Он кісіге – бір кісі.
Мың жабыға – бір тұлпар,
Мың үйрекке – бір сұңқар,
Мың қарғаға – бір кесек,
Қаптай шапсаң жылқыңа,
Жылқыңа жетіп келгенде,
Төсенерсің шөп төсек!
Мұрат Мөңкеұлы