Бір иіскеп шашыңнан,
Ғазал өріп кетермін.
Жазығымды жасырған,
Қарызыңды өтермін.
Гүлден өрген тәжіңді,
Есіме алсам егілем.
Айта жүріп назыңды,
Қоштасыпсың менімен.
Аңсап шексіз зеңгірді,
Өзімді-өзім алдаппын.
Сен сүйетін зер гүлді,
Мен құрметтей алмаппын.
Жігін шағып жанымның,
Жылап ақты жылғалар.
Тәспісіндей Тәңірдің,
Тізбектелді тырналар.
Мен де жатам қамығып,
Еске түсіп жайраң кез.
Күрең күзге зарығып,
Күрсінбеші айнамкөз.
Енді бөлек гүлдейсің,
Емес бірақ бақта бұл.
Арманымды білмейсің,
Аққуым-ай ақкөңіл!!!
Хамит Есаман