Буыршынның жалғыз қырқар азуы,
Бөкеннің желіп өтер төрт саны.
Бұғының ауыр қара мүйізі,
Бидайықтың жалғыз соғары,
Қашағанның ұзын құрығы,
Ақ орданың тіреу сырығы,
Айдаса қойдың көсемі,
Сөйлесе тілдің шешені,
Арғымағын жаз жіберіп, күз мінген
Күз жіберіп, жаз мінген,
Жазаласа екі жылда бір мінген.
Жолдасын жолай іздеген,
Өзіне тиген дұшпанын
Қарт бурадай тіздеген –
Мен қарға бойлы Қазтуған,
Қайғыланып асып барамын,
Ноғайлы қазақ елімнен.
Ақ сұңқар едім, мен ұштым,
Қауырсыным түлеген,
Қалың да қалың көлімнен.
Дулығалы қара нар едім,
Қатарланып асып барамын,
Қарсыланып жатқан жерімнен.
Мен секілді ерлерді,
Жаратты ма екен құдайым,
Кейінгі туған бала үшін,
Қайғыға шіріп өлуге?!
Мұрат Мөңкеұлы