Әлім бе еді ағасы?
Шолпан ба еді анасы?
Шыңғыстың басы – Қособа,
Естекте Кете отырған,
Жер шегінің арасы,
Жаз жайлауың білемін –
Ойыл да, Қиыл, Батпақты,
Терісаққан, Қобда саласы.
Күз күзеуің білемін –
Адай деген Байұлының
Қайта көшіп жол салған
Сары жұрт қылған даласы.
Қыс қыстауың білемін –
Ұзын Жемнің аяғы,
Атыраудың жағасы.
Жер тимеген Кетеге
Байұлы бөліп тастаған,
Тәмәм сордың арасы.
Кете деген еліңіз
Әлім де емес, Бай да емес,
Асыранды қара қарын баласы.
Асыранды болған соң,
Қой бақтырған мен едім,
Қойымды баққан сен едің,
Үш қошқардың баласы.
Қоңыр қошқар мен сойып,
Майлы таяқ қолға ұстап,
Майлыбай деп шақырып,
Ұран берген мен едім.
Отыз ешкі, қотыр нар,
Енші берген мен едім.
Ол еншіге өкпелеп,
Мұрат Мөңкеұлы