Әкімдер кетті мөр алған,
Бақытпен байтақ ел алған.
Білдірмей келген апатты
Қайсысы соның көре алған?!
Қайыры болсын артына,
Талайлар солай жоғалған.
Ғаламат болды айтқандай,
Әркім қалды татырап.
Уақиға болды қауыста,
Алдында өтті ақырап.
Бәйтеректер жығылды,
Төгілді суға жапырақ.
Бір параны мұз алды,
Бір параны жел алды.
Аяулы талай жандардың
Ит пенен қасқыр жеп,
Кеуделері қызарды.
Бір атадан жүзден көп,
Бір атадан мыңнан көп,
Көме алмай, жерде тоң қалың,
Арбамен үйді сатылап.
Ғаламат мұндай түс болды,
Алтындар азып мыс болды.
Әлпештеген арудың
Кеудесіне қара құс қонды.
Ғаламат болған күн болды,
Көз көрмейтін буалдыр
Қараңғы тұман түн болды.
Орыстың баржа кемесі,
Мықтап қаққан шегесі
Бір соққанда дауыл күл болды
Қашаған Күржіманұлы