Қара бүркіт құтырды,
Әлгі бозторғайды қағып жеп.
Құтырып бүркіт желденді,
Еділге қарай еңменді.
Ұлы Еділдің бойында
Жүзіп жүрген нән балық,
Салған екен соған шеңгелді.
Нән балық жанын қарманды,
Желігіп келген бүркітті
Жұтып салып, жалманды.
Бір шай ішім мұрсат болмады,
Нән балық та құтырып,
Суға сыймай сандалды.
Желігіп балық сандалып,
Жағаға шықты қайырлап, –
Қайырлап жатқан балықты
Су жағалап қыдырған
Көрген екен батыр Сайынжап.
Балықты жеді елі алып,
Жеген елдер құтырып,
Біреулерді біреу жеп,
Азайған сөйтіп көп халық.
Бұл қоныста көп еді
Талай бір толып шалқыған.
Жем аяғы пайда деп,
Келуші бұл жерге
Қашаған Күржіманұлы