Ораз:
Мұратжан бала сен бе едің,
Жоқ еді бұрын көргенім.
Көрмегеннің белгісі –
Жасың үлкен аға деп,
Көрісіп сәлем бермедің.
Былтырғы жылдың күзінде,
Алдаберген мырза қасыңда
Рас па еді, Мұратжан,
Айтысам деп іздеп келгенің?
Көп ішінде тап беріп,
Не қылғаның, қарағым,
Ағаңды жеңіл көргенің?
Біздің мынау қара таздың ішінде
Төремұрат, Нарымбай,
Өтен деген ерлерім,
Ол ерлерімнің тұсында
Қазақты деңгел көрмедім.
Қолдан намыс бермедім,
Орыс деген жұртына,
Жемнің бойын алдырмай,
Жемге қала салдырмай,
Дін қылышын сермедім.
Қарабау мен Қаракөл,
Тайсойған – Бүйрек ішінде
Бұқпақтап көшкен Берішке
Тола ма менің шеңгелім?
Мұрат:
Мұратжан бала мен едім,
Жоқ еді бұрын көргенім.
Мұрат Мөңкеұлы