Бірін бірі жалмасты.

 
Біріккен бидің кеңесі,
Ақсақал, биі, төресі
Халықты алдап, қамдамай,
Көрінді жұртқа албасты.
Адай деген ел едік –
Абайсыз өскен алшаңым,
Тәксіз өскен тарпаңым.
Ерлерім өрдей қасарып,
Жаратып сұлу ат мінген,
Ебейдей төсі салынған,
Егеудей тісі жанылған,
Шеңбердей белі бүгілген,
Еңіреудей көзі үңілген –
Қоғадай жалын төгілтіп,
Шортандай баурын жаратып,
Жорық пен тойда жасанып.
Әзіреттің ойынан
Қаншама айлар көшкенмен,
«Қашқын ел – олжа» дескенмен,
Талауға тағы көне алмай,
Мал-жанын қиып бере алмай,
Атырау жайлап, Жем көшіп,
Атан, нарын теңдесіп,
Арғымағын жемдесіп,
Үстіртке қарай беттеген,
Маңғыстауға жетпеген.
О күндерде біздің ел
Бір жерді мекен етпеген.
Жатса да тұрса малының
 
 
 

Қашаған Күржіманұлы

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *