Құлыншақпын, әкемнің аты – Кемел,
Қолыма домбыра алсам, әруақ жебер.
Өмірден көргенімді жырға қостым,
Бағасын жақсы-жаман халық берер.
Дәм татып, талай жерді араладым,
Ойға сап, көп нәрсені шамаладым.
Қанша бар болса да, бай қалтырауық,
Кедейден мәрт адамды таба алмадым.
Көп көрдім жаман қандай, жақсы қандай,
Көп көрдім жомарт қандай, сараң қандай.
Өзінің ішіп-жеуіне қимайтұғын
Сараңдар көп жинады сараң малды-ай.
Ер жігіт он бесінде «елім» дейді,
Ел үшін еңбек етсе, ерінбейді.
Жамандар он алтыда емес, қырықында
Пайдасы елге тиер көрінбейді.
Құлыншақ Кемелұлы