Қырмызыдай кейпің құбылған,
Көрікті, көркем бала едің,
Базарың баста құрылған.
Қайын жұртқа барғанда
Ұзартып жүрме тіліңді,
Ұстатып жүрме мініңді.
Жақсы адамдар онда бар,
Ақылы алуан білімді.
Жақсының алды көше деп,
Қайнағаң мен атаңның
Алдынан жүрме кеселеп.
Үйіңе келген қонаққа
Шытылмасын қабағың,
Толы келсін табағың.
Ауыл үй түгіл, ел мақтар,
Сыртыңнан естіп қазағың.
Қырыққа жасың жеткенде
Келін менен баланың
Билігіне таласпа,
Ақылыңнан адаспа.
Олай-былай ауысса,
Ауыл үймен санаспа.
Мырзалыққа батыл деп,
Шығарар ердің атын деп,
Сонда сенің, шырағым,
Даңқың кетер алашқа.
Елу жасқа барғанда
Бәйбіше болсаң балқыған,
Қас-қабағың шалқыған,
Қашаған Күржіманұлы