Заманында болыс болған Жаманқара жалған шағымнан біраз күн жапа шеккен екен. Сонда сол кісіге айтқан сөздерінен:
(1нұсқа)
Жер жарып шығып еді дабыстарың,
Өзіңе пар келмейді алысқаның.
Темір түрме ішінде жатсаң-дағы,
Терісі тесілмеген арыстаным.
Атадан артық туған Жаманқара,
Ерекше көзге түсіп, өскен дара.
Біраз күн көрсең-дағы жапалықты,
Бойыңа сіңбей қойды жапқан жала.
(2нұсқа)
Атадан артық туған Жаманқара,
Ер болып ел ішінен шыққан дара.
Жаламен жапса-дағы абақтыға,
Бойыңа сіңбей қойды жапқан жала.
Жарқырап шығып еді дабыстарың,
Өзіңе пар келмейді алысқаның.
Темір тор түрмесінде жатсаң-дағы,
Терісі тесілмеген арыстаным!..
Құлыншақ Кемелұлы