Бал да бардай, у да бардай,
Өзегіңе жалғанам.
Он төртінде туған айдай,
Ерініңе арбалам.
Ай көргенде аман көріп,
Баяғыдай күн көрем.
Жан ләззатын саған беріп
Омырауыңда гүлденем.
Жарылқа деп таңда сүйем,
Есірке деп түн сүйем.
Сүйгендеймін алғаш, ием,
Ақырғыдай сүйші, ием!
Ғашық жаны – ерінінде,
Тіршілігі – өбуде.
Көктем бүрлеп көңілімде,
Сай-сүйегім еруде.
Сөз тұтанып, ой балқыды,
Жұтты бәрін ғажап түн.
Сезімімде Ай қалқыды
Қанатындай ләззаттың.
Көңілімді қытықтады,
Түннің тілі күбірмен.
Таң жұлдызы құттықтады,
Аман қалғандығыммен.
ЕРЛАН ЖҮНІС