…Жылауға, жылауға аспан шах,
Шақ қалған. Сәскенің тұсы еді.
Сәуірдің сәулесі жасқаншақ,
Қорғаншақ көлеңке түседі.
Сәскенің тұсы еді. Сәкіде
Отырды сұлулар сырласып.
Уақыт сұрауға бекіне,
Келдім мен бір тоқтап, бір басып.
Жүрек не сұрамақ? Тіл нені?
Лирика, қайтеді шегінсек?
Сезімтал сәуірдің гүлдері,
Сәуірдің бұлттары көңілшек.
Жат еді желпілдеу, елбектеу,
Бір мінез байлады, байлады.
Сәуірде сезім бар сергектеу,
Сәуірдің жалқаулау ойлары.
Қуат жоқ аяқты басатын,
Бар қуат ішімде алысқан.
Сәуірдің ақ таңы – жас ақын,
Сәуірде қоңыр кеш – данышпан.
Елемей өткенді, өзгені,
Тербелген көз алды неше гүл.
ЕРЛАН ЖҮСІП