Жымиып қана қош айтып өткен жылдарға,
жолаушы жүрек жолдарға қарап тұрғанда,
бейімделуім керек-ақ шығар бұл күнге,
кейін келуім керек-ақ шығар бұл маңға.
Басынан бұлтты, қасынан жұртты өткеріп,
о, талай сезім таң атар тұста кетті өліп…
Әлдебір жанға алғашқы сәттей ғашык боп,
әлдебір жанды ақырғы сәттей жек көріп,
әр сәтке, міне, ескерткіш қойып өлеңмен,
Ескерткіштерге Өмір деп есім берем мен!
Өлең жазуды өзімнен артық білсем де,
өмір сүруді үйрене алмай келем мен!
ЕРЛАН ЖҮНІС