Жан көрдің бе мұңаймаған,
Мұңаймас тек бір Еге!
Жылау үшін жылай ма адам,
Күлу үшін күле ме?
Күн күн үшін күлмейді екен,
Гүл гүл үшін жайқалмас,
Соны ғашық білмей ме екен,
Білер, бәлкім айта алмас.
Өмір өмір үшін бе еді,
Өлең өлең үшін бе?
Бұл дүниенің ішіндегі
Бары – менің ішімде!
Жоғы – сенің жүрегіңде,
Жоққа тағы жан құмар:
Ғасырлардың түнегінде,
Ғашық мұңы қаңғырар.
Жоққа оңай жетем деуші ем,
Барға қалай жетермін?
…Мен – мен үшін екем деуші ем,
Жоқ, сен үшін екенмін!
ЕРЛАН ЖҮСІП