Таныс дауыс естілсе үй тұсынан,
Балкондағы көршінің иті шығар,
Өлең жазып шыққандай түні бойы
Қала бүгін кеш тұрды ұйқысынан.
Таңғы газет кешікті, кешігеді,
әтеш болмас ит әлі неше үреді.
Өткен түннің баянын айтпақшы ма,
Сымда отырған торғайлар есінеді.
Мемлекеттің мерейлі естілді әні,
Ол да таныс ақынның ескі ырғағы.
Әдетінше кеш жатқан қала түнде,
Әдеттен тыс несі екен кеш тұрғаны?
Қала бүгін кеш тұрды, шар айналар,
Шырайналар, айналған – арайланар.
Жарық күнді көргендей мың жылдан соң,
Неге аспанға үздігіп қарайды олар?
Қамсыз жатқан халықты қара-құрым,
Мешіт пенен шіркеуге қамады кім?
Пенде болып ұйықтаған түнде ғана,
Пайғамбар боп оянды қала бүгін.
Бір сәтті де қия алмай түңілуге,
Бір-біріне адамдар үңілуде.
Ерлан ЖҮНІС