Қайда әке шаңырағы?
Мен онда өспегем –
Баяғы, аяулы ескі өлең!..
Мұң билеп жүреді естелік сазына,
Ой ағып жатқанда кешпенен.
Әкем, мен, оғлан кекілді –
Үшеуміз, о, кімге шығардық ең қатал өкімді?!
Қатыгез жылдарды жұтарда үнсіз біз
Бермуд үштағаны секілді..!
Іңірге батарда адасқан ойларым,
Әкесіз өскеннің әттегенайларын,
Түн, саған тапсырдым,
Жел, саған байладым!
Өзімді іздеймін өзгеден,
Тірі жүргенімді сезбеген..!
Түн қарап тұрады қабағы мыжылып
Қазақы көзбенен…
Қазақы көзқарас:
Оқ жона алмадым!
Мендегі азаптың салмағын
Ішімде тұншықты
Көтере алмаған талай жас арманым!..
ЕРЛАН ЖҮНІС