Сен білесің, ерке қыз, бәрін-бәрін,
Сенен өзге жүрекке шағынбадым,
Қай түндерде қандай түс көргенімді,
Сол түстердің қалайша жорылғанын,
Сен білесің,
жан білмес сырларымды,
өзім шеше алмайтын жұмбағымды,
Ешбір адам көрмеген белгілерді,
Еш жинаққа енбеген жырларымды,
Сен білесің,
бәрінің бір дерегін,
Сен білесің неліктен мұңлы өлеңім,
…Менің кінәм шығар-ау,
Бәрін біліп –
Маған керектігіңді білмегенің…
Ерлан ЖҮНІС