Мені әлі білмейді
Борхес пен Элюар!
Ал, Һафез –
Нағашым жырындай,
Тонауға дайынмын қарамай.
Моуләви –
Құпиялы сұлудай,
Дымыңды құртады қарадай.
Асаулар,
бұлғақтар
кешегі
момақан кітапқа қалайша сыйып тұр?
Еседі самал жыр, аңыздар көшеді –
өшеді –өшкені –өмірден биік тұр!
Алматы.
Қыркүйек.
Кеш.
Кітап дүкені.
Сыртынан жабамын есігін.
Есіктің сыртында жалғыздық күтеді,
Мен оның жалғыз досымын!..
ЕРЛАН ЖҮНІС