Жаныма қалай жақын боп қалдың,
шықпайсың неге түсімнен.
Аузымдағы иман атың боп қалды,
қинайсың удай ішілген.
Мөлдіреп тұнған шарап көзіңнен
аймалап өтсем – арманым.
Сабырымды әбден сарқып бітеді,
Саған бастайтын жолдарым.
Жетпейтінімді білемін тағы,
Жетпейтініңді білесің.
Жанымды тағы жаралайсың ғой,
Жасырып неге күлесің.
Жаныма солай жақын боп қалдың,
Мезгілсіз сүйген мұң ашты, ә.
Сен өзің айтшы секемшіл елік,
Ғашық болғаным рас па?!
Серікбай Әбілмәжін