Бір қарасаң ақ пен қара өмірің,
Бір қарасаң қалың бояу секілді.
Жылытып та, жылынып та жарыта алмай,
Жарға біткен жадағайлау кәрі талдай,
Өз сөзіңді өзің тағы айта алмай,
Өз қолыңнан өзің тағы тарта алмай,
Қорланасың, тұрам дейсің жоғары,
Арланасың жағалауға ағаны.
Мұңнан басқа ештеңең жоқ аяулы,
Жырдан басқа ештеңең жоқ бағалы.
Бүгін күмән, ертең тағы тұманды,
Сен кімдерді, сені кімдер ұға алды?!
Біреулермен ұнатпайсың күлуді,
Біреулермен ұнатасың жылауды.
Ерлан ЖҮНІС