Құрбан болған он жетінің ішінде,
Кетті бірге Нарынбайдың бес ұлы.
Амангелді атылғанда сол түні,
Торғай өзен қатты тулап толқыды.
Басылмады өксігіндей өмірдің,
Қара жердің тамырының солқылы.
Еткен ісі дүрліктірген ғасырды,
Кім туады енді мұндай асылды.
Басын біреу әкетіпті…
Денесін –
Туған Торғай топырағы жасырды.
Уа, оқушым!
Берілмеші уайымға!
Тағдырыңның салғанынан тайынба!
Он жеті адам – Амангелді сүйегі
Жерленіпті «Партизандар сайында».
Өткен күнге үрейленбе шошынып,
Уа, оқушым!
Зердең болса осыны ұқ.
…Азаттықтың қызыл қаны ағады.
Көктем сайын қар суына қосылып!
***
Өлімі Амангелді болып жұмбақ,
Хабарын айта алмады ешкім шындап.
Кейбіреу ынтасымен білмек болып,
Кейбіреу қашқалақтап жүре тыңдап.
Қастандық бола бермес бұдан асқан,
Баяғы ағайын ғой кіналасқан.
Біле алмай кімнің ісі екендігін
Көреді бірі – орыс, бірі – алаштан.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ