Уақыт көрсетеді бір есебін,
Сол жақсы – тыныштықты тілесе кім?
Жалғызым – Амангелді жоқ болған соң,
Қан төгіп, қайда барып күресемін.
Онан да жатқан жақсы көтті қысып,
Бұйырған дәм-тұзыңды татып, ішіп,
Бұл заман белсенді мен белдінікі,
Түбіне талайлардың жетті «пысық».
Солардан бойымызды салып аулақ,
Жатайық үйімізде еркін аунап.
Келер күз еңбегіміз еш кетпесе,
Мол егін белуардан шығар қаулап!
Мақұлдап батыр сөзін ер Қылышбай,
Түскендей одан әрі болды нықтай.
– Ағайын! Бірлік керек! Ел болмайды
Жүргендер бұдан былай жөнді ұғыспай.
Заманның барады үдеп жамандығы,
Бір тиын болып қалды адам құны.
Сақтауға қалың елдің тыныштығын,
Кейкінің бізге керек амандығы!
Сол үшін бірігейік басты қосып,
Керек қой кім-кімге де жөн мен жосық.
Данышпан Абай атам айтқандайын:
«Біріңнің бірің сөйле сөзің тосып».
Дегенде ер Қылышбай, қалың құлан,
Бірігіп тастағандай болды ұран:
– Жолында Азаттықтың тер төгеміз,
Біз бармыз – аман болса Кейкі қыран!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ