Үр жалған, түлкінің ізіндей шиырлы,
Абадан-жүрегім, қайтпаған.
Жазбаған жырларым шимайлап миымды,
Ойлардан шаршадым, қаптаған.
Саумал-жыр сарқылмас көнегім,
Аяқтап ішем де, толтырам.
Дәл тиіп, ой-аңға сөз деген беренім,
Қанжығам майланып отырам.
Қолымда ақиық қыраным, томаға сыпырдым,
Қағушы шулайды ой-қырдан.
Баптаған құсымды ақ ауыз арланға түсірдім,
Мен де бір аңшымын, сөз қуған…
Ербол Бейілхан