Жаққанмен бадырайтып аққа қара,
Түбінде бәрін шешер хақ-тағала!
Кінәсі Амангелді өлімінің
Ойысты Әбдіғапар жаққа қарай.
Қандай күш бұл заманды билеткендей,
Адамды бір-біріне илеткендей.
Өлімі Амангелді ойда жоқта
Кейкінің қабырғасын күйреткендей.
Өлімі жан досының жанға батып,
Аузына бір түйір дом алмай татып.
Сөйлеспей еш адаммен, тіл қатыспай,
Үйінде теріс қарап алды жатып.
Құлқы жоқ көңілінің қуанбаққа,
Жұбатып өзін-өзі уанбаққа.
Батырдың өліміне сенбегендей
Алаңдап жүрді біраз Дуан жаққа.
Айғақты, нақты хабар келмегесін,
Анықтап айта алады елге несін?!
Азғантай құландардың басын қосты,
Тірі жан тірлік қылар өлмегенсін.
Көктемде егін егіп, шығыр салып,
Қалың ел күрек, қайла, кетпен алып.
– Халқым-ай! – деді Кейкі, – құдай қосса,
Қалармыз қара күзде болып қарық!
Көрерміз не де болса шығымынан,
Әр істің бойға сіңген жұғымынан.
Тілейік келер күннің тыныштығын
Болғанмен кеше қырсық, бүгін лаң.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ