Жаудың бетін қайтаратын кімің бар,
Кейкі батыр көрінбейді, ол қайда?!
Ырза болмай мына заман кейпіне,
Іздеп дауа жүректегі дертіне.
«Тас-талқан ғып тастасын, – деп, – Таранды»
Әбдіғапар хабар салды Кейкіге.
Кейкі батыр жан-жағына қаранды,
Аждаһадай аузын ашқан аранды.
Торғайдағы «Партизан сай» түбінде,
Азғантай топ күтіп жатты Таранды.
Үркердей топ сыйғандай боп қауызға,
Күтіп жатты кіреберіс ауызда.
Кейкі жатты күні-түні күтініп,
Жалғыз оқты жолдау үшін жауызға.
Күткен сағат келіп жатты ақыры,
Жетті Таран арыстандай ақырып.
Мұрттай ұшты ат-матымен,
Атқан соң –
Кейкідейін қазағымның батыры.
Мұрттай ұшты – мінген аты мертігіп,
Қыратындай келіп еді желпініп.
Атқан оғы мүлт кетпейтін мергенім,
Ата жауын «кәлласына» келтіріп.
Ата жауын «кәлласына» келтірді,
Риза боп ерлігіне ел тұрды.
Көргеннен соң мұрттай ұшқан Таранды,
Қалың әскер кейін қарай серпілді.
Қайран Кейкі арыстандай атылған,
Қалың жауға жалғыз шапқан батыл жан.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ