Бұл сөзге болды Көкеш түсінгендей,
Мән-жайға мойынсұнып, кішіргендей.
Әңгіме осыменен болды тәмам,
Кептесіп шай да біраз ішілгендей.
Шын аты Гүлнар қыздың Көкеш екен.
Парызын алдындағы өтесе екен.
Келісіп байға бермек болып жүрген,
Баяғы қыз байғұстың әкесі екен.
Көкеш те ерке болып өскен екен,
Көкейін талайлардың тескен екен.
Әкесі «жұтқа» ұшырап,
Кедейленіп,
Қалған соң –
Осылайша шешкен екен.
Сәкенді жаны қалап жолыққаннан,
Аңғарды айтқан сөзін мол ұққаннан.
Кім білсін –
Бұл заманның сұры жаман,
Көндікті үкіметтен қорыққаннан.
Өткізбей уақытты бекер тегі,
Болады әрбір істің жетер шегі.
Көкешті білегінен ұстап алып,
Әкетті Орынборға Сәкен сері.
Құр босқа ұстай бермей қысылдырып,
Қыдыртып, қала жайын түсіндіріп.
Оқытып, сауат ашар білім беріп,
Үйретті біраз жайды ысылдырып.
Үй жылы, тамағы мен оты дайын.
Жатқан жоқ тіршілікті етіп уайым
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ