Әуен де барған сайын толастамай,
Патшадан ханымың да қалыс қалмай.
Көз алды –
Көгілдір тау,
Көгілдір көл…
Көкжиек –
Болашаққа жол ашқандай.
Музыка тынды бір сәт, талып барып,
Бір сезім алаулады жанып барып.
Арудың айтып қалған
Арман-мұңын
Биікке тастағандай алып барып.
Шашырап аң шуақтай – жандағы арай,
Би болды,
Дүйім халық таңғалардай.
Аққуды алақанға салғандайын
Патшаңыз пейіл бұрды ханға қарай.
Сол еді күткені де Фатиманың,
Ханның да басын иіп мақұлдауын,
Бәрін де көзбен көріп,
Жанмен сезіп,
Басылмай бойындағы лапыл-жалын.
Пәк жүрек,
Періштеге ұқсады да,
Ақсұңқар аз-ақ қалып ұшарына…
Кеудесі –
Шоқтай жайнап,
Оттай жанған
Жәңгірдің еніп кетті құшағына.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ