Сыйынған аталары Тілеу, Қошқар,
Нияздың балаларын жаны қоштар.
Бәрін де білдігімен бір ұстайды,
Әйтпесе, қай кезде де дос бар, қас бар.
Әкесі Үдербайдың Иман батыр,
Халқы үшін шыбын жанын қиған батыр.
Мерт болып Кенесары жорығында –
Жерінде Әулие-Ата сонда жатыр.
Өзгеше болған дейді ол да мерген,
Азабын айтып болмас жолда көрген.
Оралып аман-есен Шәкір, Жәуке,
Бұйырған топырағы туған жерден.
Туады Үдербайдан Амангелді,
Онан соң қилы-қилы заман келді.
Оның да мергендігі байқалып жүр,
Әйтпесе, кім танымас талантты ерді.
Кейкімен қатарласып өсіп-бірге,
Арасы ажырамай күн мен түнде,
Құс аулап, киік атып, қасқыр қуып,
Құдайым ұшыратпа көз бен тілге!
Кейкінің арғы атасы Қошқарбай-ды,
(Ерліктен Қошқарбай да бос қалмайды).
Ерлігін Көкшедегі айтар болсам,
Атағы асқар таудай аспандайды.
Жасынан қас жауына қарсы тұрып,
Қалмақты қойдай қырып, баудай ұрып.
Бір өзі жол бастаған, қол бастаған,
Басқаға билік, теңдік, бермей ырық.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ