– Оның да ел-жұрты бар соңына ерген,
Аралап талай жерді көзі көрген.
Деген-ді Амангелді: – Бәлшебек ше? –
Әліби жүрмек соның жолыменен.
– Сақталсын десең егер салт пен дәстүр, –
Нақ сөзін Әбдіқапар айтты қатқыл:
– Бәлшебек бізге жолдас бола алмайды,
Ол да бір – қызыл ішік киген қасқыр!
***
…Болған соң Әбдіқапар хан сайланып,
Халқына әңгіме айтты қанша ойланып.
Қоршаған қалың елі айналасын,
Үстінде ақ кигіздің оңтайланып.
Қос батыр қатарласып екі жақтан,
Әбекең орын алған алтын тақтан.
Ұйытып үлкенді де, кішіні де,
Үміттің кеудедегі отын жаққан.
Қалың ел жан-жағына қапталдасып,
Отырған үнсіз-түнсіз құлақ тосып.
Ойында әрбірінің он сан пікір,
Ханымыз айтады деп қандай жосық.
– Уа, халқым! – деді сонда Әбдіғапар,
Алқалы қалың топқа қатар-қатар.
Халқымда бар екенін білесіңдер,
«Тірлік жоқ – бірлік болмай!» – деген мақал.
Сондықтан кезің келді басың қосар,
Сырласар, сұхбаттасар, ақылдасар.
Кез келді бұрынғыдай бұға бермей,
Тіресіп, тайталасып, тақымдасар.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ