Тайып кетіп «тобадан»,
Қанға құмар
Неге Адам?!
Алас ұрған
Алпауыт,
Аласысы бардай-ақ,
Аз ғана топ-момынды
Алып жатыр жағадан!
Мың ішінде бір әңгі,
Еске салар бұл әлгі,
Сұсы бар да,
Сұры жоқ
Сумаңдаған жыланды.
Қарғаларды қаптатып,
Құртып жатыр қыранды.
Байқамаса болмас-ты,
Дауың емес баяғы,
Жауың емес сыралғы…
Ісі ылғи ұр да жық.
Құрғақ айқай-ұранды.
Халқыңа да қарамай,
Қалпына да қарамай.
Алдына да қарамай,
Артына да қарамай.
Сары алтындай сақтаған,
Сара жолдан қайтпаған
Салтына да қарамай,
Тасыр туған бір әңгі,
Таса жерден
Тас атып,
Таптап жатыр құранды,
Тітірентіп Тұранды –
Салып жатыр лаңды!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ