Көрге ұмтылмай,
Төрге ұмтылдым –
Бір қазақтың баласына
Бар шығар деп керегім.
Не болсада,
Тағдырымнан көремін.
Тауларымдай биік едім,
Өр едім.
Маңғыстаудың даласындай
Кең едім.
Жалдап өтіп
Ақжайықтың тереңін.
Бар кезінде
Исатайым – беренім.
Жел жағымнан жүрген кезін
Көрмеп едім төренің.
Бекет Ата,
Бер батаңды,
Алдыңда тұр –
Махамбеттей өренің.
Исатайым –
Арыстаным кеткен соң,
Артта қалған,
Мен,
Мен едім,
Мен едім!
Шапсам – қылыш,
Қисам – қанжар,
Ақ семсер –
Өзегімді жарып шыққан өлеңім.
Исатайға –
Ер соңына,
Еріп едім,
Енді қалған күнімде
Ел соңына еремін.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ