Күн өтіп, айлар ауысар,
Жырлар мен жылдар қауышар.
Дүние-түлкі түрленген,
Қызығын кімдер тауысар?
Өмірде мән жоқ өтпелі,
Жалғанға жанды өкпелі.
Арманы таудай талай жан,
Құбыла жаққа беттеді.
Сезімдер жанған күндерден,
Ләззат тамған түндерден.
У ішіп, ерте өлер ем,
Нәр алып жүрмін гүлдерден.
Көкірек көрік күрсінді,
Ұрлатып алдым ұйқымды.
Тірліктің тәтті-ащысын,
Көтеріп келем піл сынды.
Жұлдызды аспан жымиды,
Жақсылық тілеп бір игі.
Шайтаннан қашқан шыбын-жан,
Аспанға қарап ұлиды…
Ербол Бейілхан