Күн туды басымызға майдандаған,
Жан бар ма тағдыры оққа байланбаған.
Тал түсте тас төбеден түскендей-ақ,
Хабары ақ патшаның жайдан жаман.
Тағы да тажал төнді қазағыма,
Қашанда қазақ байғұс жазалы ма?
Қазақтан әскер жинап, зорлық жасап,
Салмақшы қара жұмыс азабына.
Біз тағы тұра алмаспыз бұған көніп,
Қалғанша күресіміз қайрат кеміп.
Жанында жарылқаушы жан бардай
Келіппіз бұған дейін босқа сеніп.
Қайдасың, мерген Кейкі, Амангелі,
Аралап келдіндер ме тәмам жерді.
Айқасып ақ патшаның әскеріне
Шығатын мезгіл келді буып белді.
Саңқ етіп шықты Кейкі бір бүйірден,
Қабағы хас мергеннің шарт түйілген.
– Басына қазағымның күн түскенде,
Қалайша жата аламын шықпай үйден.
Қасымда Амангелді хас батырым,
Бұл іске бағыт беріп, қосты ақылын.
Майданға күні бүгін аттанбақшы,
Қалдырып бала-шаға, жас қатынын.
Соңымнан еретұғын кім бар тағы?! –
Деп Кейкі көпшілікке тіл қатады.
– Қаймана әлдекімдер қол көтерсе,
Сонда кім көз жасыңды құрғатады!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ