Бар ма еді
Исі қазақта,
Исатайдан асқаның.
Қапыда кеткен,
Қайран Ер,
Хас тірлікте –
Қас-қағым.
Опасыз мынау дүниеде
Олай-бұлай болам деп,
Ойламаған бас қамын,
Аялаған арудай,
Аямаған жас жанын.
Күйген,
Сүйген,
Туған жер –
Ақжайықтың толқынын,
Атыраудың атырабын,
Маңғыстаудың тастарын.
Бүкіл қазақ даласын,
Даласының
Аспанын.
Қу медиен өлкеде,
Өлемін деп ойламай,
Қатар-қатар қос тігіп,
Бір-біріне дос қылып,
Басын қосты,
Қазақтың –
Қуғыншысын, қашқанын.
Қасына қоныс қондырмай,
Қонғаны болса – оңдырмай,
Қиядан қағып қас жауын.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ