Зылиха!
Жәңгір ханның төртіншісі,
Көңілдің көкке өрлеген еркін құсы.
Бағзыдан текті тұқым – түбі қожа,
Ішінде Есауылдың серпіндісі.
Әкесі Қарауылқожа – ел данасы,
Атақты Бабажанның бел баласы.
Жәңгірге қайын жұрт боп,
Бөлек шығып,
Өзгеден асып тұрған мейманасы.
Әзірден байқалып тұр даралығы,
Жәбірлеп жарлы менен жаралыны.
Барады күннен-күнге
Үдеп,
Өсіп
Қан құмар,
Қарауылқожа қаралығы!
Бір-бірлеп,
Билік құрып әр ауылда,
Қалдырды қалың елді талауында.
Елдегі телі-тентек,
Қашқын-пысқын,
Бәрі де –
Қарауылқожа қарауында!
Тонатып мекен-жайды,
Үй -мүлікті.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ