Жанталасқан жорықта
Жан шықпаса болғаны.
Ақ қазақтар әп-сәтте
Алды бірден ес жиып.
Зеңбіректер асқақтап,
Шыға келді состиып.
Шыққан бетте от бүркіп,
Жалын құса жөнелді.
Ажал уын септіріп,
Тітіркентті денеңді.
Ашып ауыз аранын,
Жалын атып тұр демі.
Бет қаратпай барады,
Бекем басып ілгері.
Осы сәтте ойқастап,
Шықты дейсің ер Кейкі.
Жан-жағынан байқастап
Ақ семсерін сермеді.
Бесатарды белінен
Қайта-қайта босатып.
Қосақтаса онымен
Қосауызды қоса атып.
Көп уақыт өткізбей,
Бес қаруын түзеді.
Зеңбірекке жеткізбей,
Жау желкесін үзеді.
Жау жүйкесін шаршатып,
Оғын бебеу қақтырды.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ