Ел іші алас-күлес, опыр-топыр.
Әркімде жүрек жара, көңіл қотыр.
Маза жоқ мырзалардың жұмысында,
Торғайға келеді деп губернатор.
Қорқады қара халық қалың қолдан,
Ұшқыны төңкерістің жалын болған.
Сан хабар саулап келіп құйылады,
– Шықты, – деп, «әні-міне Орынбордан».
Бар болса көретін көз, естір құлақ,
Көкейде айтылмаған толы сұрақ.
Төрт көше шағын Торғай қаласында,
Полиция қаптап кетті алақ-жұлақ.
Бірімен бірі салқын жүздеседі,
Белгісіз болжамының бізге есебі.
Кейбірі мылтық атып, әуре болып,
Кейбірі ит жетектеп, із кеседі.
Солдаттар сарт-сұрт ойнап мазаны алып,
Қала іші тәртіпке еніп, тазаланып.
– Келгенде губернатор тәртіп бұзған,
Аяусыз қалары хақ жазаланып!
Тарады ел ішіне деген үкім,
– Кім бұзса сол кінәлі заңның құқын.
Аттанса губернатор ырза болып,
Болғаны халыққа – құт, елге – бітім.
Жөнелтіп анда-мында шабарманды,
Осылай жалпақ елге хабарланды.
Тап-таза көңілінде қылауы жоқ,
Аңдаусыз қара халық тағы алданды.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ