Төбемнен ауып барады тағы бұла күн,
Бұла күнге еріп, ақ арман, сені қуамын.
Көңілдің көркі, несіне төмен құладың,
Бір күнім өтті, жыладым…
Бір күнім өтті, бір сәттік ғана сағымдай,
Келер күн келер асығып басып, адымдай.
Ай мен жыл өтер уақытынан жаңылмай,
Шыдаймын қалай сағынбай?
Зуылдар уақыт, тізбекке алып жетегін,
Ертеңім бұлдыр, сағыныш болды
кешегім.
Аманат жанға қара жер екен, мекенім,
Бір күні мәңгі кетемін.
Ербол Бейілхан