Орағытып шабады,
Орай-орай Орданы.
Атты әскерге қосылып
Жаяу әскер жолдағы.
Бұл недеген бұлқыныс
Бітпей қойған толғағы?!
Жайық бойы көк түтін,
Жалын атқан жан-жағы.
Көк түтіннің ішінен
Түгендейді Исатай
Батырларын қолдағы.
Зеңбіректер зіркілдеп,
Жаяу әскер жапырлап.
Қанаттарын қомдады.
Ызы-қиқу ел іші,
Өзен,
Тоғай,
Орманы.
Жатып қалды
Жәңгір хан,
Сорға айналып зор бағы.
Жан-жағына алаңдап,
Мойын бұрып қарайды
Асыл ару – Фатима,
Ақсұңқардай тордағы…
Дүрс-дүрс етіп жүрегі,
Ел үстінде тілегі.
Кім жеңеді – кім құлап,
Кім қуанар – кім жылап,
Өзегімен өртенген
Өзі ғана біледі.
Осы екен-ау
Ойласаң –
Дүниенің жалғаны!
Исатай мен Махамбет
Ойлағаны ел қамы.
Екеуі де асыл ер,
Ел-жұртының ардағы.
Дәл осы бір айқаста,
Екіталай
Егесте
Екеуінің бірінің
Шыбын жаны қалмағы!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ