Қайда да үйренгенбіз ізет қылып,
Ұятқа бетімізді «дыз» еттіріп.
Налымай тағдырыма қалай тұрам,
Есігін қойса біреу күзеттіріп.
Сенделтіп қойғанын-ай есіл жұртты,
Бұл қазақ кімнің, сірә, несін құртты?!
Әкеден жетім болып өсіп едім,
Үйден де көріп жүрмін жетімдікті.
Адамдар көңілінен сый үзбеген,
Қалайша бірін-бірі мүйіздеген.
Кезімде қызға барып, қызық көрер
Сандалып күйге түстім үй іздеген.
Үй үшін төздік талай азапқа да,
Үй үшін қалдық талай мазаққа да.
Жанында «жетім бұрыш» бүрсең қағып,
Тұратын тек бірыңғай қазақ қана!
Үй-жайсыз жаздың өзі секілді қыс,
Маңдайға әжім түсіп, кетілді тіс.
…Қай күні жер бетінен жоғаларсың,
Қазақты қапа қылған «жетім бұрыш»?!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ